gaat gepaard met veel verschillende, vaak wisselende of tegenstrijdige gevoelens.
Zit jij ook op de emotionele achtbaan tijdens je zwangerschap? Jij bent niet alleen.
Wissel jij onverklaarbare huilbuien af met gevoelens van intens geluk? Of word je soms plots heel boos?
Het is belangrijk om stil te staan bij je mentaal welbevinden in alle fasen van je perinatale periode.
Een zwangerschap en bevalling is zowel fysiek als mentaal uitdagend.
Vaak ligt de focus tijdens je zwangerschap op je fysieke welzijn. Is er ook ruimte voor wat je emotioneel bezighoud?
Heeft je vorige zwangerschap of verlieservaring een impact op je beleving rond deze zwangerschap?
is voor vele zwangere niet alleen zonneschijn en gelukkig zijn. Het is een periode met (vaak) veel lichamelijke klachten, angst en onzekerheden.
Twijfel je of je wel of niet wil kiezen voor diagnostische prenatale testen?
Ouders delen hun zwangerschapsnieuws (vaak) pas na 12 weken (controle). Hierdoor kan je je als zwangere ook erg alleen voelen in deze periode. Mijn beroepsgeheim is ook van toepassing op prille zwangerschappen dus ik ontvang je ook in deze periode met open armen en mondje dicht.
is voor sommige mama's een fijne periode, maar niet voor iedereen. Soms blijven de fysieke klachten aanslepen. Voel je die energiebooster niet die andere omschrijven in dit trimester?
Heb jij het moeilijk met je veranderende lichaam?
Wat betekent het voor jou om een buikje te krijgen?
Je begint bewegingen te voelen in je buik, wat doet dit met jou?
Hoe ziet jullie 'imaginaire baby' eruit?
Is het geslacht van je baby niet wat je gehoopt of verwacht had en vind je dit moeilijk? Je bent niet alleen, ze hebben hier zelfs een term voor 'gender disappointment'.
is voor vele mama's fysiek zwaarder. Je begint je vragen te stellen over het nakende ouderschap, zorgt dit voor onzekerheden?
Kom je er niet toe om alles klaar te maken voor de komst van je baby?
Boezemt het idee van 'bevallen' je angst in?
Heb jij een geboorteplan opgemaakt in aanloop naar de geboorte? Spijtig genoeg zijn er geen garanties dat dan ook alles volgens plan verloopt, wat doet dat idee met jou?
Heb jij last van gedachten die je bang maken (zoals intrusies)?
Heb jij al stilgestaan bij een postpartumplan?
Hoe goed je je ook voorbereid op je bevalling, soms loopt het niet zoals je had gehoopt of je had voorgesteld.
Hoewel dit geheel buiten je controle ligt, kan je je hier schuldig, boos, verdrietig,... bij voelen. En die gevoelens mogen
er allemaal zijn!
Soms kan jij en/of je partner de bevalling als negatief tot zelfs traumatisch ervaren hebben.
Ik vind het belangrijk om mee te geven dat al deze gevoelens er mogen zijn, tegelijkertijd wil ik oproepen om deze
ook te delen: met elkaar, met je vroedvrouw,.... of met mij als je het gevoel hebt dat je hier behoefte aan hebt.