1e trimester

is voor vele zwangere niet alleen zonneschijn en gelukkig zijn. Het is een periode met (vaak) veel lichamelijke klachten, angst en onzekerheden.

Twijfel je of je wel of niet wil kiezen voor diagnostische prenatale testen? 

Ouders delen hun zwangerschapsnieuws (vaak) pas na 12 weken (controle). Hierdoor kan je je als zwangere ook erg alleen voelen in deze periode. Mijn beroepsgeheim is ook van toepassing op prille zwangerschappen dus ik ontvang je ook in deze periode met open armen en mondje dicht. 

2e trimester 

is voor sommige mama's een fijne periode, maar niet voor iedereen. Soms blijven de fysieke klachten aanslepen. Voel je die energiebooster niet die andere omschrijven in dit trimester?

Heb jij het moeilijk met je veranderende lichaam? Wat betekent het voor jou om een buikje te krijgen? Je begint bewegingen te voelen in je buik, wat doet dit met jou?

Hoe ziet jullie 'imaginaire baby' eruit?

Is het geslacht van je baby niet wat je gehoopt of verwacht had en vind  je dit moeilijk? Ook hierin ben je niet alleen.

3e trimester 

is voor vele mama's fysiek zwaarder. Je begint je vragen te stellen over het nakende ouderschap, zorgt dit voor onzekerheden?

Kom je er niet toe om alles klaar te maken voor de komst van je baby? 

Boezemt het idee van 'bevallen' je angst in? Hoe hebben jij en je partner vorige bevalling(en) beleefd?

Heb of had jij een geboorteplan opgemaakt in aanloop naar de geboorte?

Spijtig genoeg zijn er geen garanties dat dan ook alles volgens plan verloopt, wat doet dat idee met jou? 

Heb jij last van gedachten die je bang maken (zoals intrusies)?

Heb jij al nagedacht over je postpartumplan?